Ay neymiş bunlar? Elmalı tartmış efendim, nacizane. Evim var ve evet hamaratım. Ama yap ikinciye dense ilki gibi olmaz. Neden? Efendim eşref saatidir, el ayarıdır, kafa dengesidir. E tabiki net bir tarif yok. Çünkü yapıyorum, ya olmazsa diye yazmıyorum bir yere, güzel oluyor ama ben unutuyorum =)
Aslında dolabımdaki biraz eskimiş ama atılmaya kıyılamayan kırmızı elmalarım ihlam verdi. Sonra nasıl elmalı tart yapılır diye birazcık "surf" yaptım. Fakat ne elimdeki malzemeler tariflere uydu ne de ben o tarifleri tuttum.
40 gram kadar tereyağını yumuşattıktan sonra karıştırma kabına alıp şeker ve un ilave ederek yoğuruyoruz. Yağ kokusu rahatsız eder denilirse içine vanilya aroması da konulabilir ama elma tadını bastırmaması önemli. Bu arada, elde 6 tane tart kalıbı olduğundan ölçüyü kaçırmamamak lazım. Bunlar tabi hep göz kararı ama hamur fazla sert olmamalı. Yağ yumuşadıkça insanın un koyası geliyor ama aldanmamak lazım diye düşünüyorum. Kıvama gelen hamuru streçfilme sarıp buzdolabına koyuyoruz. Sonra iki büyük (3 küçük) elmanın kabukları soyup, çekirdeklerini çıkarıp kıyıyoruz. Tavaya şekeri ve elmaları koyup pişirmeye başlıyoruz. İçine biraz karanfil, tarçın ve kıyılmış ceviz ekliyoruz. Tarçını abartmayalım; çünkü acı yapabilir. Elma ve cevizleri kıymayı özellikle tercih ettim, yerken ağza gelsin, hissedilsin diye.
Harç pişip soğuyunca yeterince zaman geçmiş demektir ve hamuru dolaptan çıkarabiliriz. Kalıp sayısı kadar (burada 6) eş parçaya bölüp, kalıplara bastıra bastıra yerleştiriyoruz. Ortalarına harcı koyuyoruz. 6 kalıp için 2 büyük elma son derece ideal, zira bol bol oluyor. Zaten fırında pişerken de bir miktar suyunu kaybettiğinden tepeleme olması göz korkutmasın. Önceden ısıtılmış fırında yaklaşık 20 dakika pişer ve tamamdır şekerler. (Not: Bu süre tamamen yaklaşıktır, herşey olabilir)
Ayduş da beğenir, biz de derin bir oh çekeriz ve yeni hamaratlıklara doğru yollanırız.
