Show Me The Place
Leonard Cohen albümünden ilk parça
24 November 2011
17 November 2011
Sinema Atölyesi I
"Ses, görüntüyü netleştirir." Nuri Bilge Ceylan'ın İklimler, Üç Maymun ve Bir Zamanlar Anadolu'da filmlerinin görüntü yönetmeni Gökhan Tiryaki söyledi bunu. Böylelikle bir film karesindeki duyguyu veren önemi öğelerden ikisinin altını çizmiş oldu. Bir filmi "okumak" mı demek lazım artık ne demek gerekiyorsa o, izlemekten çok daha farklı. Duyguyu seyirciye vermek demek mükemmel görüntü, mükemmel ses, mükemmel oyuncu, mükemmel seneryo....artık ne öğre varsa onların birleşimi değildir; sinemalsal öğelerden sahnenin duygusunu seyirciye yansıtacak en iyi kompozisyonu oluşturmaktır. Bu yüzdendir ki ticari filmler okunamaz, ve sinemayı bir "okuma" olarak görenler de bu filmleri izleyemez.
Gökhan Tiryaki'nin söylediği en önemli şey bence ses ve görüntünün getirmesi gereken bütünlük. Adı her çektiği film ile daha çok yankılanan Nuri Bilge'nin başarasını geteren bu ve bunun gibi elemanlara olan hakimiyeti. Aynı noktanın aktını Bella Tarr da çizmişti. Tarr 20 yılı aşkın süredir aynı görüntü yönetmeni ile çalışıyor; hatta bundan "evlilikten daha korkunç bir ilişki" olarak söz etmişti. Benzer şekilde Tarr, film müzikleri için uzun zamandır aynı müzisyen ile çalışıyor. Tarr gibi avantgarde, ince, zor, okumalık işler yapan büyük bir yönetmenin film çekmeyi bıraktığı film, Torino Atı, elbette bunlar ve benzeri öğelerin farklı ve zirvede kullanılması beklenirdir. Öyle olduğunu da Gökhan Tiryaki yeniledi. Hollywood ya da tüm diğer ticari filmerin hep öyle kalacak olmalarının nedeni de "okuma" sunma gibi bir dertlerinin olmaması. Ne kadar çok film o kadar kazanç ve başka şeyler yaklaşımı ile var olmaya devam eden o sevimsiz sinema sektöründe duyguyu seyirciye verme ve onu yorma yaklaşımı elbette olamaycaktır. Bu Avrupa sineasının işi; sanatı bir hamburgerden farksız görenlerin işi değil.
Gökhan Tiryaki'nin söylediği en önemli şey bence ses ve görüntünün getirmesi gereken bütünlük. Adı her çektiği film ile daha çok yankılanan Nuri Bilge'nin başarasını geteren bu ve bunun gibi elemanlara olan hakimiyeti. Aynı noktanın aktını Bella Tarr da çizmişti. Tarr 20 yılı aşkın süredir aynı görüntü yönetmeni ile çalışıyor; hatta bundan "evlilikten daha korkunç bir ilişki" olarak söz etmişti. Benzer şekilde Tarr, film müzikleri için uzun zamandır aynı müzisyen ile çalışıyor. Tarr gibi avantgarde, ince, zor, okumalık işler yapan büyük bir yönetmenin film çekmeyi bıraktığı film, Torino Atı, elbette bunlar ve benzeri öğelerin farklı ve zirvede kullanılması beklenirdir. Öyle olduğunu da Gökhan Tiryaki yeniledi. Hollywood ya da tüm diğer ticari filmerin hep öyle kalacak olmalarının nedeni de "okuma" sunma gibi bir dertlerinin olmaması. Ne kadar çok film o kadar kazanç ve başka şeyler yaklaşımı ile var olmaya devam eden o sevimsiz sinema sektöründe duyguyu seyirciye verme ve onu yorma yaklaşımı elbette olamaycaktır. Bu Avrupa sineasının işi; sanatı bir hamburgerden farksız görenlerin işi değil.
07 November 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)